برای چهار قطعه عکس استعفا نداده‌ام / اتهام جاسوسی به من تفهیم نشده

معاون سابق آموزش و پژوهش سازمان حفاظت محیط زیست به روزنامه ایران گفت، رفتنش به خارج از کشور از ترس نبود، بلکه به خاطر فشار برخی از مخالفان بود که به او اجازه کار ندادند.

کاوه مدنی درباره علت بازگشتش به ایران گفت: من از همان ابتدا با عشق و برای کمک به کشورم بازگشتم، از آقای کلانتری، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست هم تشکر می‌کنم که در این حوزه یک پنجره جدید برای کشور باز کردند. همچنین از دکتر ستاری که با باز کردن این فضا، زمینه جذب نخبگان را فراهم کردند تا دانش، انرژی و خون جدیدی به مدیریت کشور تزریق شود، سپاسگزارم اما برخی زیادی دلواپس هستند و بر همین اساس این حلقه خودی را آن قدر تنگ می‌کنند که در نهایت خودشان هم از آن خارج می‌شوند.

کاوه مدنی با بیان این‌ که طی ۷ ماهی که در ایران بودم، فشارهای زیادی را تحمل کردم، افزود: من در این مدت هرگونه تخریب و فشاری را تحمل کردم، اما اهانت و تحقیر خانواده‌ام را به هیچ وجه نمی‌توانم تحمل کنم.

او درباره اتهام دو تابعیتی بودنش هم گفت: ۱۴ سال خارج از ایران و در کشورهای مختلف از اروپا گرفته تا آمریکای شمالی کار و زندگی کردم، اما هرگز تابعیت هیچ یک از این کشورها را نگرفتم. این موضوع را بارها در مصاحبه‌هایم و حتی توییترم اعلام کردم اما متأسفانه برخی، علاقه ندارند بخوانند یا بشنوند، حتی در بعضی مواقع، مواردی را به من نسبت می‌دهند که دقیقاً خلاف گفته‌ها، مصاحبه‌ها و نوشته‌های من است. جالب است امروز همان‌ها درباره مشکلات و بحران‌های زیست محیطی حرف می‌زنند و کاسه داغ‌تر از‌ آش شده‌اند. اینها همان‌هایی هستند که نتیجه سال‌ها تحقیقات و پژوهش‌های حرفه‌ای من درباره آب را ندیده و نشنیده گرفتند اما حالا می‌گویند کاوه مدنی که (در زمان ساخت خیلی از این سدها و انتقال آب، یک بچه کوچک بوده) در این حوزه مسئولیت داشته و همه این کارها را او انجام داده است!

مدنی گفت: من به آنها توصیه می‌کنم به جای اتهام و تخریب، به مقالات و اخبار رسانه‌ها مراجعه کنند تا ببینند که از چه زمانی درباره همه این مسائل هشدار داده بودم و آنها نادیده گرفتند!

مدنی درباره ماجرای استعفایش هم گفت: افرادی که عکس‌های خصوصی و قدیمی من را در شرایط خاص و بدون مجوز قضایی منتشر کردند، به اعتقاد من، افراد چندان معتقد و با وجدانی نیستند. در چنین شرایطی، کار کردن خود را به صلاح نمی‌دانم و ترجیح می‌دهم از خودم بگذرم. در این ۷ ماه، همه تلاشم را کردم تا برای دوستان جا بیندازم که من عاشق کشورم هستم و صلاح، پیشرفت و آبادانی را می‌خواهم اما نمی‌توانم توهین و تحقیر خانواده‌ام را بپذیرم. اصولاً در چنین فضایی چگونه می‌توانم ممنوع‌الخروج کردن همسرم را بدون هیچ قانون و دلیلی قبول کنم.

مدنی کار خود در پردیسان را آموزش، کمک به یادگیری مردم و ایجاد حساسیت در مسائل محیط زیستی، بدون کوچک‌ترین منابع مالی و تنها بر پایه حس همدلی دانست و گفت: تیم کاری خوبی هم داشتیم. الان هم کاری که در ایران انجام می‌دادم را در خارج از کشور می‌توانم انجام دهم. بر این اساس اصلاً نمی‌پذیرم کسی بگوید در سیکل اداری ایران نمی‌توان کاری انجام داد. اتفاقاً معاونت من، یکی از معاونت‌هایی بود که در حوزه اداری و گردش کار بسیار موفق ظاهر شد اما این افراد فکر می‌کنند، اگر کسی دانشگاهی است نمی‌داند چگونه بودجه بنویسد یا نامه‌نگاری کند! در حالی که این تصور افرادی است که دنیا را ندیده و نمی‌دانند که افراد دانشگاهی در خارج از کشور علاوه بر خواندن کتاب و مقاله مهارت های دیگری هم دارند.

او در پاسخ به کسانی که می‌گویند مدنی به خاطر ترس‌اش از کشور خارج شد، گفت: به هیچ وجه این چنین نبوده و این بهانه را هم نمی‌پذیرم که کشوری من را دعوت کند، بعد مورد توهین قرار بگیرم و اجازه تحقیق و پژوهش نداشته باشم.

مدنی درباره اتهام جاسوسی هم گفت: در نوروز برای مأموریت به چهار کشور سفر کردم. به همین دلیل پیش از رفتنم همه کارهایم را تا آخرین ساعت کاری انجام دادم، نامه‌هایم را خواندم و حتی برخی از آنها را هم ارجاع دادم و در این مدت هیچ کار خلافی مرتکب نشدم. بنابراین درباره اتهام مجرم بودن و جاسوسی هم باید بگویم که در هیچ موردی هرگز تفهیم اتهام نشده‌ام. هیچ قراری برای بنده صادر نشده و با احترام و به میل خودم از کشور خارج شدم اما متأسفانه کسانی مدعی هستند که من تخلف کردم. باید طبق قانون عمل کنند.

او به اتهام زنی برخی از نمایندگان مجلس هم اشاره کرد و دراین باره این طور توضیح داد: برای برخی از این افراد متأسفم! آنها نمایندگان مردم و با رأی مردم به مجلس وارد شده‌اند تا قانون وضع کرده و به اجرای آن کمک کنند اما متأسفانه برخی‌هایشان خلاف قانون عمل کردند و به راحتی به افراد توهین و افترا و انگ جاسوسی می‌زنند. مثلاً یکی از این نمایندگان مدعی شده بود، که برای مدنی حداقل دو تابعیت ثبت شده و او به برخی کشورهای ممنوعه هم سفر کرده و با اسرائیل ارتباط داشته است! اما من می‌پرسم که این ادعاها از کجا پیدا شده و بر اساس چه سندی گفته می‌شود؟!

او درباره پیامد انگ و افترا به افراد از جمله تحصیل کردگان در خارج گفت: دود این رفتارها به چشم کشور می‌رود. امیدوارم این نمایندگان هر چه سریع‌تر از دولت، مسئولین ذیربط و خانواده‌ام عذرخواهی کنند تا ثابت شود نمایندگان ذی‌صلاح هستند. به هر حال خطا رخ می‌دهد اما اعتراف به خطا، شهامت و صداقت می‌خواهد که امیدوارم در آنها پیدا شود.البته باید از نمایندگان و مسئولانی که به دنبال احقاق حق بوده و شفاف‌سازی کردند، تشکر کنم.

مدنی به مستند «صحبت کردن» هم اشاره‌ای کرد و گفت: اگر مصاحبه‌‌های روزهای اول من را بخوانید، متوجه می‌شوید یکی از دغدغه‌های اساسی من همین مستند صحبت کردن است. من اصرار و آرزو داشتم زمانی که از ایران خارج می‌شوم، مستند صحبت کردن را ترویج داده باشم که متأسفانه این اتفاق نیفتاد و خودم قربانی این داستان شدم. باید تأکید کنم که برای چهار قطعه عکس استعفا نداده‌ام؛ چرا که من گذشته شفافی دارم و برای این رفتار‌های غیر اخلاقی هم ارزشی قائل نیستم.

او درباره پیامدهای نقض حریم خصوصی افراد هم گفت: مسأله، عکس‌های خصوصی من نیست، مشکل نقض حریم خصوصی، قانون شکنی و حرمت‌شکنی آشکار است؛ آن هم برای فردی که زحمت کشیده است. اگر نمی‌خواهند ما کاری انجام دهیم، حداقل خودشان مسئولیت کارهایی که در حوزه آب و محیط زیست انجام داده‌اند را بپذیرند تا کشور شرایط بدتر از این را تجربه نکند، یا حداقل تلاش کنند تا وضعیت کشور خراب نشود. قبل از این‌ که به ما اتهام بزنند، مطالعه کنند و بیاموزند؛ چرا که ما دلسوز این کشور هستیم و دانش و علم مان را در اختیار آنها قرار دادیم.

از کسی کینه ندارم

مدنی درباره هجمه‌های هماهنگ علیه او در فضای مجازی گفت: فکر می‌کنم برخی‌ پول و دستمزد می‌گیرند و شاید برای تأمین زندگی و معیشت این کار را انجام می‌دهند و دستشان تنگ است. من این افراد را می‌بخشم ولی امیدوارم روزی چشم‌شان را باز کنند و بدانند این رفتارها و تخریب‌ها چه بر سر کشور می‌آورد.

او به برخی از نمایندگان که می‌گویند کاوه مدنی اگر تابعیت ندارد چطور در کشور دیگر کار می کند، اشاره کرد و گفت: از مسئولان وزارت امورخارجه می خواهم درباره «ویزای کار» برای آنها توضیحاتی ارائه کند تا در جریان قرار بگیرند که حتماً نباید تبعه آن کشور باشید. او درباره استخدام در حوزه دانشگاه هم گفت: آن چه تعیین کننده است صلاحیت است و هر کسی با هر ملیتی می‌تواند در دانشگاه‌ها جذب و استخدام شود برای همین من نه آمریکایی بودم نه سوئدی بودم و نه انگلیسی. در حالی که در همه این کشورها موقعیت داشتم و کار کردم.

این دانشمند جهانی درباره بازگشت به انگلستان هم گفت: در حال حاضر نمی‌توانم انگلستان بروم چون ویزای کار من باطل شده و قانون کار انگلستان اجازه نمی‌دهد تا یک سال از زمان باطل شدن ویزا بگذرد. ویزای مجدد بگیرم ولی مطمئنم هر جای دنیا که دلم بخواهد می‌توانم بروم و کار کنم چون درس خوانده‌ام و سابقه دارم، همه جا می‌توانم دنبال علایق‌‌ام باشم و برای کشورم از راه دور تلاش کنم. امیدوارم دوستانی که این حرکات را کردند یک روز بفهمند چه کار کرده‌اند!

او درباره جنبه مثبت ماجرا هم گفت: حداقل اثر آمدنم به کشور این بود که ۷ ماه کار کردم. امیدوارم افراد بعد از من طولانی‌تر بتوانند کار کنند. ما در بخش خصوصی شاهد بازگشت سرمایه‌های علمی هستیم، امیدوارم در بخش دولتی هم اتفاق خوبی بیفتد.

گاهی اوقات سکوت بهترین جواب است

او درباره برخی بدرفتاری‌ها هشدار داد و گفت: نمی‌شود کسی را دعوت کنی اما دست و پایش را ببندید تا حرکت نکند. اگر قرار بود بنده حرکت نکنم و مثل بعضی از مدیران قبلی یا حال حاضر باشند لزومی به حضورم نیست. حس کردم اگر جای دیگری زندگی و کار کنم از راه دور می‌توانم مفید باشم.

او در پاسخ به این سؤال که چرا درباره عکس‌هایی که به نام مالزی و در زمان تصدی معاونت منتشر شد شفاف‌سازی نمی‌کند هم گفت: گاهی اوقات سکوت بهترین جواب است. وقتی کسانی پول می‌گیرند که نفهمند و نشنوند و نبینند صحبت کردن با آنها بیهوده است.

او درباره زمان خروجش از کشور هم گفت: برخی از خبرگزاری‌های کشور در این یکی دو روز گذشته انواع و اقسام حرف‌های عجیب و تیترهای غریب را زدند. یکی از خبرگزاری‌ها نوشته بود، مدنی اوایل اسفند از کشور خارج شده است. اگر به صفحه اینستاگرام و تلگرام من مراجعه می‌کردند می‌دیدند که من در آن دوره چند رویداد و ایده را درباره زباله در ایران اجرا کردم.

مدنی درباره پیامد انتشار اخبار غیر مستند هم گفت: برخی از خبرگزاری‌ها مسئولیتی نمی‌پذیرند و می‌توانند هر چیزی را چاپ کنند و انواع و اقسام تهمت‌ها را بزنند و پیگیری قانونی وجود نداشته باشد. در نهایت هم برای بی‌گناه پرونده‌سازی می‌شود. طبق ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی، هر کس به هر وسیله‌ای، به کسی امری را صریحاً نسبت دهد که مطابق قانون آن امر جرم محسوب می‌شود و نتواند صحت آن را ثابت نماید جز در مواردی که موجب حد است به یک ماه تا یک سال حبس و تا (۷۴) ضربه شلاق،حسب مورد محکوم خواهد شد.

او بحث را به سمت مانع تراشی برخی از محیط زیستی‌ها برد و گفت: امیدوارم کسانی که بهتر از من هستند در سازمان محیط‌ زیست کار کنند و کسانی که دنبال مانع تراشی برای من بودند و گزینه‌های خوبی زیر میز و روی میز دارند گزینه‌هایشان را پیشنهاد بدهند.

او نسبت به  پیامدهای اتهام جاسوسی زدن به افراد دانشگاهی هم هشدار داد: این بزرگ‌ترین جنایت در حق جامعه علمی کشور است و تبعات بسیار دارد.

او خواستار ورود مسئولان ارشد نظام در این زمینه شد و هشدار داد این رویه بسیار خطرناکی است: این توهم است که فکر می‌کنند اطلاعاتی از کشور خارج می‌شود. من در خارج از کشور به خیلی از داده‌ها درباره «آب» از طریق ماهواره‌ها دسترسی داشتم که در ایران نداشتم. بنابراین گفتن این‌ که اطلاعات محرمانه را جمع می‌کرد گزافه‌گویی بیش نیست. کسانی که این حرف‌ها را می‌زنند آشنایی با شرح وظایف معاونت آموزش و پژوهش، علم آب و مشکلات و مسائل در این زمینه ندارند این حرکات و رفتارهای خطرناکی است.

او درباره آمدنش به ایران گفت: از آمدن به ایران پشیمان نیستم، خوشحالم کاری کردم و امیدوارم باز هم جا برای جوانان ایران باشد. شعارم امید بوده و از خودمان شروع کنیم و با ایجاد ناامیدی بسیار مخالفم هر گونه ناامیدی در تغییر را می‌بندد و محیط زیست را نابود می‌کند.

برنده جایزه جهانی درباره برخی محیط زیستی‌ها هم گفت: کسانی که امروز بر سر جنازه من گریه می‌کنند و کاوه کاوه می‌گویند و مرتب صحبت می‌کنند، خودشان زمانی که سر کار بودم بسیار تلاش کردند که موفق نشوم. نان به روز خور بودن را نمی‌پسندم و این طرفداری‌ها به دلم نمی‌نشیند.

ملاک ایرانی بودن لزوم داشتن پاسپورت ایرانی نیست

دانشمند برجسته جوان در علوم زمین  (۲۰۱۶) درباره اعتماد به نسل جوان و متخصص خارج از کشور هم گفت: نسل اول انقلاب اکثراً کسانی بودند که از خارج به کشور آمدند. تحصیلکرده‌های آمریکا در دولت اول روحانی بیشتر از دولت اوباما بودند. ایرانی‌های بسیار زیادی را دیدم که به خاطر شرایط سخت زندگی در خارج مجبورند پاسپورت دومی داشته باشند اما دلشان بیشتر از کسانی که در داخل کشور هستند برای ایران می‌سوزد. ملاک ایرانی بودن لزوم داشتن پاسپورت ایرانی نیست.

او هجمه‌ها به خود در فضای مجازی را هماهنگ شده دانست و گفت: نمی‌دانم چطوری از روی عکس‌های من فهمیدند که جاسوس هستم. این فعالیت‌های تشکیلاتی برای زدن دولت و ناامیدکردن نخبه‌ها برای بازگشت است. اگر من در دوران کارم که چه در زمان کار اداری و چه در حوزه بین‌الملل کار خلافی ‌انجام داده‌ام یا پروتکلی را نقض کردم، خوشحال می‌شوم محاکمه شوم اما فکر می‌کنم کسانی که گذشته و عکس خصوصی من را منتشر می‌کنند باید آنها محاکمه شوند. هیچ بعید نمی‌دانم اطلاعات دیگری که دارند را استفاده کنند. چند روز است که تهدید کردند عکس‌های جذاب و بهتری از من منتشر می‌کنند اگر کسی از دیدن این عکس‌ها لذت می‌برد خوشحال می‌شوم منتشر کنند اما لطفاً تاریخ دقیق آنها را با کسانی که عکس‌ها را در اختیار دارند چک کنند یا از خودم بپرسند.

کاوه مدنی در نهایت باز هم نقبی به شعر هوشنگ ابتهاج زد و خطاب به کسانی به او حمله کرده بودند، گفت:

دوستان گوش کنید

مرگ من مرگ شماست

مگذارید شما را بکشند

مگذارید که من بار دگر

در شما کشته شوم